Een doekje voor het bloeden, een kat in de zak, een dooie mus – Stichting Nederlanders Buiten Nederland (SNBN) is stomverbaasd over het nieuwe wetsvoorstel tot wijziging van de Rijkswet op het Nederlanderschap (dubbele nationaliteit en verlies Nederlanderschap). Duidelijk is dat voor het overgrote deel bewust geen rekening wordt gehouden met de issues die de Nederlanders buiten Nederland al jarenlang, soms al decennialang plagen.
De grote woorden van de regering in het regeerakkoord blijken hol: voor verreweg de meeste Nederlanders buiten Nederland blijven verbeteringen in dit recent gepresenteerde wetsvoorstel op het gebied van nationaliteit uit. Slechts een zeer kleine groep, willekeurig afgebakend, zal van het wetsvoorstel kunnen profiteren en het Nederlanderschap terug kunnen krijgen.
“De regering blijkt oogkleppen op te hebben. De hoofdregel dat je het Nederlanderschap automatisch, onmiddellijk, zonder waarschuwing en zonder recht op beroep verliest bij aanvaarding van een andere nationaliteit blijft bestaan. Oftewel, het principe “nee, tenzij” blijft overeind, in tegenstelling tot bijna alle omringende Europese landen”, zo verwoordt voorzitter Eelco Keij de teleurstelling. “Bovendien wordt er, opnieuw, niets gedaan voor al die duizenden Nederlanders die ook vóór 2003 onvrijwillig het Nederlanderschap hebben verloren.” Al in 2016 heeft de Nationale Ombudsman er op aangedrongen een eenmalige regeling voor hen in te voeren – maar elke regering tot nu toe weigert hier gehoor aan te geven.
Kort samengevat over dit wetsvoorstel:
- Er komt een herstelregeling voor mensen die tussen 2003 en 2023 het Nederlanderschap verloren hebben wegens de 10-/13-jarenklok (oftewel verlies van Nederlanderschap door het niet tijdig verlengen van het Nederlandse paspoort terwijl men buiten de EU woonde);
- Het probleem “automatisch verlies” wordt met de wet niet opgelost voor de toekomst; zowel automatisch verlies van Nederlanderschap bij het aannemen van een vreemde nationaliteit als automatisch verlies van Nederlanderschap bij 13 jaar bipatride verblijf buiten de EU blijft gewoon bestaan.
NB: Omdat er geen overzicht is van alle Nederlanders, is het voor de overheid niet mogelijk de burger hiervoor tevoren te waarschuwen. Bovendien is de huidige regelgeving is zeer complex met allerlei uitzonderingen op uitzonderingen. Het wetsvoorstel maakt het nog complexer: de regels zijn voor een normale burger niet te begrijpen.
Op dit moment bevindt het wetsvoorstel zich in de zogenaamde “consultatiefase” – dit betekent dat iedereen er vrijelijk commentaar op mag leveren (t/m 15 mei a.s.). De SNBN heeft dit inmiddels gedaan; dit commentaar is hier terug te lezen. Overigens gaat het gerucht dat het wetsvoorstel eigenlijk te vroeg publiek is gemaakt – waarbij de SNBN meteen graag aanbiedt om mee te werken een betere, alomvattende versie die daadwerkelijk de belangen van álle (onvrijwillige oud-)Nederlanders buiten Nederland in het oog houdt. Want we zijn er (gelukkig) nog lang niet: na de consultatiefase moet het wetsvoorstel ook nog door het parlement – oftewel er zullen nog verschillende momenten langskomen waarbij we onze invloed kunnen laten gelden. Een persbericht is inmiddels verstuurd.
PS: De SNBN heeft samen met de VBNGB en Stichting Goed een enquête opgesteld om de problemen met het sluiten van Nederlandse bankrekeningen te inventariseren. We roepen iedereen op om de enquete in te vullen. Dat kan nog tot 2 april 2023.
–> Steun de SNBN & doneer!
Natuurlijk bezint de SNBN zich op verdere acties, want dit wetsvoorstel in de huidige vorm is onacceptabel. Zonder steun wordt het moeilijk lobbyen voor ons als vrijwilligers. Doneren kan via onze website of via een directe overschrijving, alle support is welkom. Let op: Paypal werkt nu ook (via het emailadres kas@snbn.nl)!
Niet op een partij gestemd die dit soort loze beloftes doet, dus voel me niet genaaid. Blijf me verder afgeven op deze regering.
Droeve zaak.
Mijn paspoort is afgenomen vanwege het aannemen van de Amerikaanse nationaliteit dat nodig was vanwege werk situatie. Persoonlijk en emotioneel “onvrijwillig” en eigenlijk met tegenzin maar genoodzaakt ook vanwege Trust en immigratie regelingen enz. Zou graag mijn Nederlanderschap terug krijgen.
Ik heb het mijne verloren omdat ik een Brits paspoort nodig had. Ben ook automatisch en onvrijwillig mijn Nederlandse paspoort verloren. Ben 100% Nederlands, mijn stamboom is daar getuige van, 100e jaren terug…de Britten hebben geen probleem met dual nationality maar mijn land van herkomst wil niets met me te doen hebben. Zo treurig.
Hier hetzelfde maar andersom. Ben een Britse in NL. Ik moet mijn Britse paspoort afstaan als ik een NL paspoort wil krijgen (eigenlijk tegen Europese gewoontes in). Ik woon al 38 jaar in NL.
Ben benieuwd hoe dit verder verloopt. Ze willen Europa breed toch één digitaal ‘beheer’ ,(vooral WEF poppetjes blijven steunen ?)
Ik zit in het zelfde bootje. Voelt je al die tijd toch Nederlander . Wil dolgraag dual nationaliteit. Wilde het niet opgeven maar omdat ik voor mijn werk Amerikaanse moest zijn. Ga heel vaak naar NL . Kan goed voor me zelf financieel zorgen . Verwacht geen AOW . Verwacht alleen Nederlandse Nationaliteit terug.
Mijn kinderen hebben zowel de Nederlandse als ook de Duitse nationaliteit. Dit is mogelijk dankzij de EU. Ik als vader werd wel gewaarschuwd wat er gaat gebeuren, wanneer ik een Duitse pas zou nemen.
hoi ine,
ik vraag me af, hoe kwam de ind erachter dat je een tweede paspoort had? hoe werkt dit precies?
Mijn paspoort is afgenomen vanwege het aannemen van de Amerikaanse nationaliteit dat nodig was vanwege werk situatie. Persoonlijk en emotioneel “onvrijwillig” en eigenlijk met tegenzin maar genoodzaakt ook vanwege Trust en immigratie regelingen enz. Zou graag mijn Nederlanderschap terug krijgen.
Wanneer hebben ze jouw NL Paspoort afgenomen?
Ik heb dubbele US / NL nationaliteit en heb mijn NL pasport in 2017 nog vernieuwd…
Dat hangt af of iemand Amerikaan was bij geboorte of later aanneemt.
Ik heb hetzelfde. Ben getrouwd met een Amerikaanse en ben Amerikaans staatsburger maar ook nog NL staatsburger. Als je in Amerika met een Amerikaan truowt is dit een uitzondering. (Geen enkel idee waar dit op is gebaseerd.)
En daarin zit nou juist de ultieme hypocrisie! Ik heb moeten kiezen tussen Nederlands passport of mijn echtgenoot het land uit sturen terug naar een oorlog zone, alleen vanwege deze wet, omdat hij niet uit de VS komt.
Toen ze de Amerikaanse nationaliteit heeft aangenomen. Daar heeft ze zelf (“onvrijwillig en met tegenzin” voor gekozen.
Het is anders als je door geboorte een dubbele nationaliteit bezit. Dat kunnen ze niet van je afnemen.
Tenzij je vergat op tijd je paspoort te verlengen. Immers tot voor kort was 1 maandje te laat, en een verlopen paspoort ook je NLse nationaliteit kwijt.
Nu is dat gelukkig ambtelijk opgerekt naar 13 jaar, maar bestaande gevallen die buiten de nu voorgestelde termijn vallen worden ook niet geholpen.
Mijn minderjarige zoon (We wonen in de VS) heeft vorig jaar het Nederlandse paspoort gekregen. Mijn zoon is, net als ik in de Vs geboren. Ik heb mijn nederlands schap via mijn moeder gekregen en mijn zoon dus via mij. Afgelopen zomer zijn we naar NL gekomen voor vakantie. Zoonlief vond het uitermate stoer om in de Nederlandse rij te mogen staan bij Schiphol: De rij was ook veel korter 🙂 Wel de schriftelijke mededeling meegekregen dat voor hem nu dezelfde belangrijke regel bestaat als voor mij: Netjes op tijd verlengen om verlies te voorkomen. We zijn dus nu allebei duaal en hij is trots die ie me heeft “verslagen”. Ik kreeg het nederlandsschap op mijn 17 en hij op zijn 14de. Maar hij kent weer geen nederlands:) Moeten we nog aan werken, geef ik toe. De stappen (cq documenten e.d.) die ik overigens moest ondernemen om uiteindelijk z’n paspoort te krijgen waren rigoreus (te lang om op in te gaan). Maar ja, een Nederlandse afvaardiging die een dag in jouw stad komt (passport-mobile) komt ook niet vaak voor. Blij dat we het gedaan hebben!
Loze verkiezingsbeloftes, of beter gezegd, zeer opportunistische verkiezingsbeloftes. Heb dus, voor het eerst van mijn leven, niet gestemd. En mocht ik in de toekomst ooit nog willen stemmen, dan is het onwaarschijnlijk dat ik dat zou doen op D66. Zeker sinds de Brexit problemen dreigden, en later ook verwerkelijkt werden, heeft D66, of dat nu in Den Haag of in Brussel, nooit gereageerd als ik aan de bel trok.
Ik noem een paar gevolgen van het geen VK paspoort kunnen hebben zonder het NL paspoort kwijt te raken: mijn VK belastingformulier werd dit jaar geweigerd omdat ik mijn dmv een VK paspoort kon identificeren. (Ik betaal al 44 jaar belasting in het VK). Een 3-jaren senioren abonnement voor de trein kan ook niet zonder VK paspoort.
In mijn werk ben ik een ambassadrice voor Nederland, net als vele, vele, anderen Nederlanders in het buitenland. Maar voor de Nederlandse politiek en overheid bestaan wij gewoon niet.
Dit is precies ook mijn gevoel hier in Frankrijk. Voor de Nederlandse overheid zijn we geen visitekaartjes voor Nederland, maar “gevallen”. De teneur is altijd: jij bent vrijwillig naar het buitenland vertrokken en dus zijn de gevolgen ook voor jezelf.
Ik ken dat probleem. Onze Kinderen en kleinkinderen, in Zwitserland geboren, hebben hun dubbele Nationaliteit, maar mijn vrouw en ik niet omdat we in 1965 vrijwillig in Zwitserland zijn gaan wonen. Nederland is één van de weinigen landen die zo‘n verouderde Regeling nog kennen ☹️
Tja, had je echt anders verwacht van D66? Overigens heb ik wel meer issues heb met die partij. Ik stem daar dus ook niet op.
Heb geluk dat ik dubbele nationaliteit via mijn moeder heb en mijn dochter binnenkort via mij.
Hopelijk kan BBB meer voor ons betekenen. Laten we proberen daar invloed op uit te oefenen, want zij gaan nog wel een grotere rol van betekenis spelen dunkt me…
Jij mag tenminste stemmen! In de VK mag je stemmen mits je er woont. In NL mag je stemmen mits je een NL paspoort bezit (al woon je er dus niet).
Als Brit in NL mag ik nergens stemmen!
Correctie: ik kon mij NIET dmv van een NL paspoort bij de VK belastingdienst identificeren.
mijn paspoort verloopt na 10 jaar, dat is wel dezelfde tijd mbt verliezen paspoort , is het verstandig om bijvoorbeeld naar 8 jaar een nieuw paspoort aan te vragen? kan dat uberhaupt? Jelmer
Hallo Jelmer
I denk dat het verliezen van het staatsburgerschap na 13 jaar plaats vind. Dus 3 jaar nadat jouw paspoort verlopen is.
Op tijd verlengen is het moto hier.
Groetjes, Paul
Je kunt je paspoort verlengen wanneer je zelf wilt. Ik heb zelf een ID kaart en paspoort met een flinke overlap. Dus als het paspoort verloopt is de ID kaart nog een aantal jaren geldig en omgekeerd.
Maar kan je een ID kaart aanvragen als je in buitenland woont? En het is alleen beperkt geldig dus als je in Australië woont heb je er niets aan…
Sinds 1 april 2022 hoeft het paspoort niet meer elke 10 maar elke 13 jaar vernieuwd te worden als je met een dubbele nationaliteit buiten de EU woont. Maar het mag ook eerder – en het is verstandig om niet tot het laatste moment te wachten, want het krijgen van een afspraak op ambassade, consulaat, Schiphol of grensgemeente kan soms even duren en ook het maken van het paspoort zelf duurt enkele weken.
Overigens hoeft niet per se een paspoort te worden aangevraagd. Het mag ook een “Verklaring Nederlanderschap” zijn. Dat is veel goedkoper en kan bovendien on-line. Let wel: de “Verklaring Nederlanderschap” zorgt dat je je Nederlanderschap niet verliest, maar is verder geen reisdocument of legitimatiebewijs. Als je bijvoorbeeld wilt stemmen vanuit het buitenland, heb je een paspoort of ID-kaart nodig, een “Verklaring Nederlanderschap” is niet voldoende
Je kunt een bewijs van Nederlanderschap aanvragen bij een Consulaat of Ambassade. Als je dat doet tijdens geldigheid van je NL paspoort, kun je na verlopen daarvan, alsnog een NL paspoort aanvragen. Het bewijs van Nederlanderschap geldt als aangave dat je de NL nationaliteit wilt behouden, net als het aanvragen van een paspoort. Je moet minstens eenmaal elke 10 (of 13) jaar aangeven dat je Nederlander wilt blijven.
Eén dag na verloop van laatste paspoort, of 10 (of 13) jaar en één dag na laatste afgifte van bewijs van Nederlanderschap is te laat.
Tja, lege beloftes dus van D66. Die hebben er geen donder aan gedaan dus. Alleen maar om je stem te krijgen.
Waarom wil men overigens het NEderlanderschap behouden met dit soort behandelingen? Als een stuk oud vuil die niet gewenst is. Laten ze stikken. Leugens is alles wat je krijgt. D66, oprotten zou ik zeggen.
D66 strijdt al jaren voor het toestaan van dubbele nationaliteit, maar het moge duidelijk zijn dat een enkele partij in het Nederlandse coalitiemodel daar niet eigenhandig voor kan zorgen. Wij (ik ben D66 lid) zijn bezig allianties te bouwen om dubbele nationaliteit mogelijk te maken, maar het zure feit is dat het voor de meeste partijen niet bespreekbaar of te onbelangrijk is.
De polotiek in Nederland zou zich moeten beseffen dat vooral Nederlandse moeders ook na scheiding in het buutenland moeten blijven namens gerechtelijke uitkomst, om bij hun kinderen te blijven tot die 18 jaar oud zijn, voordat zij weer ” vrij” kunnen reizen. Deze dames geven echter de Nederlandse genetica door aan hun kinderen ( bloedlijn) en zouden daardoor herkend en bijgestaan moeten worden. En zo ook hun kinderen.
De polotiek in Nederland zou zich moeten beseffen dat vooral Nederlandse moeders ook na scheiding in het buutenland moeten blijven namens gerechtelijke uitkomst, om bij hun kinderen te blijven tot die 18 jaar oud zijn, voordat zij weer ” vrij” kunnen reizen. Deze dames geven echter de Nederlandse genetica door aan hun kinderen ( bloedlijn) en zouden daardoor herkend en bijgestaan moeten worden. En zo ook hun kinderen.
D66 zit nu al twee keer in een kabinet waar het in het regeerakkoord stond en twee keer waarin er toch gewoon h e l e m a a l niets gebeurde. Realiteit is dat het voor D66 dus toch niet in de top 10 van belangrijke dingen staat. Waar men wel voorop wil lopen met bijvoorbeeld stikstof en heel fel is op talloze zaken, is dat hier niet. In de coalitie laat men dit dus graag vallen.
De wrange realiteit is dat er wellicht 1 of 2 D66 kamerleden zijn die affiniteit hebben, maar dat het gewoonweg niet partij breed iets is wat leeft. D66 is dus daarmee niet anders dan de VVD, de partij die tot voor kort de mijne was. Ook daar heb je een aantal kamerleden die begrip hebben, maar partij breed is het ook niets.
Ik denk dus dat we af moeten van dat promoten van D66 en een andere tactiek gebruiken. D66 zal ons niet redden hier. Niet nu, en ook niet morgen.
Jup, helemaal mee eens! Dingen die er wel toe doen, doen ze niets aan. Alleen problemen voor de normale Nederlanders veroorzaken die partij.
Wat een enorme teleurstelling, ik schaam me diep voor de Nederlandse houding en mentaliteit.
Ik vraag me wel af hoe de Nederlandse overheid erachter denkt te komen dat je een tweede nationaliteit hebt aangenomen? Omdat NL het niet bijhoudt, In de praktijk, wat weerhoudt mensen ervan om een tweede nationaliteit aan te nemen en dit gewoon niet te melden bij de Nederlandse overheid?
Bij verlengen moet je bewijzen dat legaal in het andere land woont, bv
green card laten zien. Maar die heb je niet meer als je de andere nationaliteit hebt aangenomen.
Daarbovenop moet je ook op het aanvraagformulier aangeven of je inmiddels een tweede nationaliteit hebt aangenomen.
Ik heb een vraag voor EELCO KEIJ. Wat gaat u doen? Als dit erdoor komt zonder wijziging, bent u dan bereidt om uit D66 te stappen? U heeft campagne gevoerd met dit als overduidelijk eerste en meest belangrijke punt. Dit is als ik het goed begrijp ook waar u het meest voor heeft ingezet, voor jaren al. Natuurlijk ben ik dankbaar voor dat u dit heeft gedaan en blijft doen, maar wat is het gevolg voor D66?
Portefeuille is in handen van de staatsecretaris Vd. Burg (VVD). Daar komt dit voorstel dan ook vandaan. Bij de behandeling in de kamer gaan we pas input horen van andere partijen. Dus nog even geduld met alle politieke aanklachten en het gescheld.
Juist , ik dacht precies hetzelfde
Het lijkt me goed om een peiling te doen hoe mensen hier tegenaan kijken. Er wordt wel erg makkelijk van uitgegaan dat iedereen voor die dubbele nationaliteit is – ik weet niet of dat klopt. Als de stichting zich wil voordoen als vertegenwoordiger van alle Nederlanders buiten Nederland, dan zouden de meningen op dit punt eerst geinventariseerd moeten worden voordat er standpunten worden ingenomen.
En waarom zou iemand met een gezond verstand niet voor dubbele nationaliteit zijn? Kun je me uitleggen wat ook maar één rede zou zijn om dit niet toe te laten? Hoe zou Nederland of Nederlanders hierdoor beschadigd worden? Één voorbeeld? Heb je de live stream gezien van SNBN met kabinet leden? Deze zelfde vraag werd gesteld, en niemand kon hier ook maar één antwoord op geven. Weet u waar wel veel antwoorden op zijn; op de vraag hoe je als Nederlander buiten Nederland zeer in de problemen kunt komen door deze wet, wat zelfs tot het opsplitsen van families kan lijden. Ik ben in principe niet tegen een enquête maar dan moeten er wel argumenten zijn, voor en tegen.
Beste Maaike, als secretaris van de SNBN krijg ik enorm veel reacties van Nederlanders buiten Nederland. We krijgen naast complimenten natuurlijk ook kritiek – dat hoort er allemaal bij. Als er één dossier is waar we veel waardering voor krijgen, dan is het onze inzet voor de dubbele nationaliteit. Het is het onderwerp dat in onze nieuwsbrieven het beste gelezen wordt, als we over dit onderwerp bv. een webinar organiseren krijgen we tien keer zoveel deelnemers als gebruikelijk en ook donaties ontvangt de SNBN juist op momenten dat we ons voor de dubbele nationaliteit inzetten.
Natuurlijk: niet iederéén heeft dezelfde mening, maar ik durf te zeggen dat het overgrote deel van de Nederlanders buiten Nederland absoluut vóór dubbele nationaliteit is en slechts een piepkleine minderheid tegen.
Can someone please let me know how the Dutch government is notified when we get another passport? I heard that this info is never shared by the governments so I feel that it is the scaremongering tactic of the Dutch government. I renewed my Dutch passport before I got my British passport and nothing has happened over the last 2 years. Am I just lucky? What do you think?
Just because you aren’t caught doing something illegal doesn’t make the act legal. This is not a solution, and in fact a damaging position to take. It supports inaction by our government and pushes the problem back to the citizen. As for your answer, I am not entirely sure, however I have had conversations with Dutch immigration lawyers about this and was told without reservation that this approach is extremely unwise. Imagine someone doing this, and later in live moves back to the Netherlands. At any point in the future the Dutch government discovers you are actually no longer Dutch. Well, I guess you then have to leave you life behind and be deported. What if you have kids, depending on when you had them they may lose their citizenship too. Also, if you renew your passport after 10 years in many countries you are required to provide your visa/greencard/etc. If you cannot because you have a local passport, how can you renew your Dutch passport?
Information on dual citizenship is, indeed, harshly exchanged between government administrations. Nevertheless, be aware of the following:
– Even though the expiry date that is printed on your passport has not been reached: your passport is invalid and it is a serious crime to use it if you know that it is invalid.
– The Dutch government is aware, that a Dutch passport only proves that you were Dutch at the moment of issue. That’s why it is such a hassle to renew your passport when you hold double citizenship: many of the documents you need to provide are intended to check that you are still Dutch. The same applies if you remigrate to the Netherlands. When you have arrived and want to register yourself at the town hall with your Dutch passport (“inschrijven bij de gemeente”), the civil servant must check whether you are still Dutch or not by requiring additional documents.
I would strongly recommend *not* to use your Dutch passport any more once you’ve lost Dutch citizenship. If you’re caught on deliberately using your passport, whilst knowing that you’re not Dutch any more, you must count with serious legal consequences.
Ik heb mijn Nederlands burgerschap verloren op 61 jarige leeftijd omdat ik mijn Amerikaanse man ben verloren na een 10 jarige ziekte. Mijn kinderen wonen alle drie in the US, de jongste heeft een Nederlands paspoort alhoewel ze geen Nederlands spreekt. Ik stond voor de keuze ( ik had een dubbel paspoort) om of naar Nederland te verhuizen en Nederlandse te blijven of in Amerika blijven bij mijn kinderen en mijn Nederlanderschap te verliezen. Dit na 34 jaar in Amerika als Nederlandse te hebben gewoond. Totaal irrationele wetgeving!!! It’s bad enough to lose your life partner, but to have to lose your Nederlanderschap on top of that is cruel.
Weer een voorbeeld van discriminatie tegen Nederlandse moeders en hun kinderen
Ik ben als eerste van de familie Amerikaans staatsburger geworden. Daardoor is mikn man met een Amerikaanse getrouwd en mag wel dubbele nationaliteit houden. Mijn zoon voldoet aan die andere bizarre uitzondering dat hij kan aantonen minimasl 5 jaar als minderjarige in de US heeft gewoond en nu als meerderjarige US citizen is. Hij krijgt ook dubbele nationaliteit. Ik ben de pineut om het in goed Nederlands te zeggen.
Exacte situatie hier in Australië . Deel van mijn familie zijn nu Australiërs , deel hebben dubbele nationaliteit en deel mogen niet duaal en blijven dus Nederlanders omdat we zeggenschap willen behouden over onze 40 jarige pensioen en AOW rechten . Wij willen als wetten en regels veranderen( zoals nieuwe pensioen stelsel) zeggenschap houden en dat kan alleen via stemmen.
Nu heb ik 10 jaar hier pensioen opgebouwd , , betaal ik tax etc. maar daar heb ik geen zeggenschap over in regels etc omdat ik geen citizen ben ….
En nog weer een discri.inatie tegen Ned. Vrouwen…
Ik woon sinds 1976 in het buitenland. Ik heb dankzij de United Nations & World Bank banen van mijn Nederlandse echtgenoot voornamelijk in Washington DC (USA) gewoond en gewerkt, maar woonde ook voor kortere periodes op het eiland Dominica (2 jaar), in Jakarta (3 jaar), en in Sofia, Bulgarije (4 jaar). Oftewel, ik ben al 45 jaar een Nederlandse expat.
Sinds 2007 werk ik als historica / researcher op de afdeling Northern European paintings van de National Gallery of Art in Washington, en ben dus dagelijks en direct bezig met het promoten van het Nederlandse culturele erfgoed in het buitenland. Ik voel mij nog steeds 100% Nederlandse.
Als ik – om praktische redenen – de Amerikaanse nationaliteit zou aanvragen verlies ik onder de huidige wetgeving echter DIRECT mijn Nederlanderschap en dat wil ik -in hart en nieren Nederlandse – absoluut niet.
Hierbij nogmaals mijn dringende oproep aan alle politieke partijen om zo snel mogelijk het groene licht te geven aan een wetsverandering die een dubbele nationaliteit zonder restricties toe staat.
Mijn twee zonen zijn in de USA geboren en hebben automatisch een dubbele nationaliteit. Mijn kleinkinderen in Colorado hebben een Nederlandse vader en dus automatisch een dubbele nationaliteit.
Ik ben Nederlandse en promoot Nederland via mijn werk: het is toch te dol dat ik mijn Nederlanderschap verlies als ik een tweede nationaliteit zou aanvragen?
Of Nederland staat het hebben van een dubbele nationaliteit toe [ja, dus], of niet [voor niemand], maar de huidige en bizarre restricties zijn a) oneerlijk en b) in een global economy echt niet meer van deze tijd.
Ik hoop dat de politieke partijen gezamelijk tot de logische conclusie komen dat het OPHEFFEN VAN DE RESTRICTIES op een dubbele nationaliteit een serieus en vooruitziend onderdeel van de Nederlandse wetgeving gaat worden.
Weer een voorbeeld van discriminatie tegen Ned. vrouwen. Ik heb ook mijn hele leven Nederlandse methoden van Dressuur ( paarden trainen) doorgegeven aan Amerikanen en Canadezen en daatmee het Nederlandse paard ( en import daarvan/ trade) vertegenwoordigd. Maar als aleen staande/ gescheiden/ weduwe, is de enige mogelijkheid om zowel USA als NED. citizen te zijn. Is wanneer men een Americaan trouwd. Dan kan dat wel. Dus alleenstaande, zelfstandige Ned. vrouwen/ moeders staan niet op egale grond. Dat is discriminatie. Niet vanuit de USA maar vanuit Ned. Er zijn hier Engelse vrouwen die wel beide nationaliteiten kunnen bezitten, omdat hun land noet tegen hen discrimineerd. Aangezien wij voledig ” Nederlands” zijn, worden wij echter in America ook gediscrimineerd o.dat wij hier ook geen staatsburger zijn, en daardoor achtergestelde rechten hebben. En men ons problemen kunnen bezorgen ivm scheidingen etc. Men kan ons verbieden te reizen, verhuisen etc….
Sorry maar had u wat anders verwacht !!!!
Je kunt natuurlijk naïef blijven.
Deze regering zit er niet voor u en niet voor het volk het is eigen ik .
U bent alleen stem vee .
Daarna gaat u weer het hoekje in van de vuilnisbak .
Ik kon geen Australische nationaliteit accepteren zonder dat de Australische autoriteiten mijn Nederlandse paspoort zouden innemen… Voor mij was dat een brug te ver maar ben daardoor mijn Australian Residency kwijtgeraakt (voor mijn werk moest ik jaren in Azie verblijven). Paspoort verlengen was dus geen optie.
Al in de 1980-er jaren soliciteerde ik voor een overheidsbaan in Australie, ter plaatse. Het vereiste de Australische nationaliteit. Ik vroeg dat aan. Op de dag dat ik mijn Australische nationaliteitspapieren organiseerde werd tevens mijn Nederlands paspoort ingehouden. Wat een ‘verrassing’… “Sorry, that’s the law: Dutch law.”
Ik ben nog steeds hier, getrouwd, vader, grootvader…, maar geen Nederlander. Ik mocht in Nederland wel bijna 2 jaar van mijn leven opofferen in militaire dienst, wat een slechte invloed had op mijn studie toen en carriere…, zoals uitstel…
In Australia ging ik door… me (ook) Nederlander te voelen, deed mee aan of begon Nederlandse actie – projecten (bv. Australie was ooit door een Nederlander “ontdekt” en ik nam o.m. het initiatief en was actief in het voorbreiden van de vieren van die 400-jarige herdenking/viering enz. als gevolg daarvan! Het werd ook in Nederland gevierd, het Koninklijk huis was er ook bij betrokken, zie bv http://www.australiaonthemap.org ). Nederland reikte mij na afloop een koninklijk ‘lintje’ uit in appreciatie. Leuk toch?, maar ik kreeg mijn Nederlanderschap niet terug, wat veel voor mij betekend zou hebben. Maar dat mocht niet.
Ik werk nu aan een volgend “Nederlands project” van een ‘vergeten’ 19e eeuwse Nederlandse kunstschilder, die hier veel en erg mooi werk schilderde, maar hier lang Nederlander bleef: tot hij 73 was en het moest verliezen om Australier, d.i. een Australische kunstschilder, te worden).
Merkwaardige regering toch die Nederlandse, op dat punt. Hier hebben we zelfs kamerleden met 2 nationaliteiten! Wie? sssj!
Peter Reynders
Canberra
Wederom schiet Nederland haar eigen burgers in de voet. Iedere EU burger kan sanctie vrij de voordelen in de sociale mobiliteit van dubbele burgerschap plukken, en als Nederlander ben je de pisang. Terwijl Italianen, Fransen, Duitsers, etc. bankrekeningen en jobs in het internationale sop scoren met een paspoortje hier en een burgerschapje daar, sta je als Nederlander weer te kakken, in de kou in je hemdje… verloochend door je eigen thuishaven. Niet alleen van je Nederlanderschap, maar ook van je federale Europese Unie burgerschap… Onze dochter van vijf wil niet eens meer Nederlands (leren) praten, onbewust weet ze gewoon dat het om je dood te schamen is.
Als jou moeder , schaam ik mij voor mijn land , waar zijn ze mee bezig ??
“The elephant in the room”
Hoewel ze er in de praktijk nauwelijks last van ondervinden kunnen heel veel Nederlandse burgers, van links tot rechts, er bijna niet van slapen dat hun buurtjes met een Turkse of Marokkaanse achtergrond een volledig legale dubbele nationaliteit bezitten. Omdat de slachtoffers van dit wetsvoorstel meestal niet meer in Nederland wonen – uit het oog is uit het hart – reflecteren ALLE Nederlandse politieke partijen de populaire anti-dubbele nationaliteit gevoelens van het electoraat. In deze populariteitswedstrijd worden de slachtoffers al snel afgeschreven als “collateral damage”. Realpolitik.
Ik was juist van plan om iets in die geest hier te posten, maar je bent me vóór geweest. Mijn vermoeden is eveneens dat de positie van de Nederlandse autoriteiten – niet alleen de huidige regering dus – sterk beïnvloed werd en nog steeds wordt door deze binnen Nederland aanwezige houding ten opzichte van bepaalde “allochtonen”. Zelfs als de regering oprecht de situatie zou willen veranderen, zit er voor hun teveel potentiëel stemverlies aan vast. En als dat vermoeden correct is, ziet het er wellicht naar uit dat de SNBN tegen de bierkaai vecht, want die houding zal alleen maar van “binnenuit”, m.a.w. in Nederland, te veranderen zijn. De problemen die mensen als wij ondervinden, raken de “autochtonen” tenslotte niet.
Let wel, ik zeg dit met het grootst mogelijk respect en dankbaarheid voor de inspanningen van de SNBN namens zovelen van ons.
Het huidige voorstel is inderdaad een groot aantal stappen achteruit. Maar niet verwonderlijk. Kernpunten voor mij zijn (1) dat iedere paspoorthouder (ongeacht nationaliteit) dit op tijd dient te verlengen en anders de consequenties moet dragen en (2) dat dit weer typisch een staaltje is van waar de Nederlandse politiek (alle politieke partijen) in zijn/haar geheel aan kapot is gegaan en nog verder zal zinken. In dit laatste verband is de verkiezingsuitslag deze maand voor de Provinciale Staten. Los van het feit dat m.i. dit lichaam totaal overbodig is geworden en rechtstreekse Eerste Kamer verkiezingen te prefereren zijn, is nu weer gebleken, dat de Nederlandse politiek (alle partijen) totaal geen benul hebben wat er onder de mensen/kiezers leeft. Pluche is kennelijk belangrijker. En aangezien het niemand in de politiek een moeder interesseert, zijn met name de “buiten” Nederlanders de klos. Temeer ook wanneer de asielzoekers met alle daaraan verbonden regelingen in ogenschouw worden genomen……. Diep treurig allemaal
Het is zo oneerlijk, de diverse immigranten in Nederland mogen wel oude paspoort houden omdat hun oude land dat eist. Misdadigers die dankzij hun oude paspoort kunnen vluchten naar hun geboorteland worden NIET aan Nederland uitgeleverd ook al hebben ze Nederlands paspoort
Woon sinds 1984 in Zambia. Voor het voeren van een eigen onderneming (een veehouderij bedrijf in ons geval) is het heel veel makkelijker om ook de Zambiaanse nationaliteit te kunnen aannemen, zeker bij aankopen van land en ander onroerend goed. We willen echter in geen geval de Nederlandse nationaliteit opgeven. Immers je kan er in Afrika zomaar weer worden uitgezet (zie Zimbabwe) of worden “weggewerkt” (in het verleden Kenya en nu Zuid-Afrika). De Nederlandse nationaliteit opgeven is het domste wat je kunt doen. Ook onze kinderen worden nu geconfronteerd met deze situatie. De opstelling van Nederland maakt het veel minder aantrekkelijk om zeker in Afrika te investeren. Helaas zijn er in Nederland vrijwel geen ondernemers meer in de politiek en ook geen politici met ondernemersbloed in de aderen, slechts ambtenaren.
Overigens vind ik wel dat er beperkingen moeten blijven bij het toestaan van een dubbele nationaliteit.
Ik vraag me wel eens af of het nou politieke onwil of volslagen incompentie is. Dit is toch een zelf gecreëerd probleem wat het helemaal niet hoeft te zijn. De wens voor een dubbele nationaliteit is in de meeste gevallen puur praktisch (werk, vergunningen, stemmen in woonland), zie alle reacties hierboven. Daar hoeft Nederland zich toch niet zo’n zorgen over te maken en dwars te liggen.
Het speelt overigens niet alleen bij mensen buiten Nederland. Ik ben Nederlander, mijn vrouw kreeg de Nederlandse nationaliteit toen wij in Nederland woonden en mocht haar eigen nationaliteit houden omdat ze met mij getrouwd is. Haar dochter die vanaf haar zesde jaar in Nederland woont en nu 24 is en er studeert kan ook de Nederlandse nationaliteit krijgen. Maar zij woont samen met haar vriend en is niet getrouwd en zou daarom haar eigen nationaliteit moeten opgeven maar dat wil ze niet omdat het hier weer nadelen heeft. Voor iets dat puur praktisch is mag je dus kiezen uit: trouwen, je eigen nationaliteit opgeven of geen Nederlander worden.
Dit bevestigt mijn idee dat ik het zelf zal moeten regelen, tegen de tijd dat ik met pensioen ga (in de VS) Amerikaans staatsburger worden en mijn Nederlanderschap daarmee verliezen, mijn Nederlandse vrouw kan dan de Amerikaanse nationaliteit aannemen omdat ze met een Amerikaan getrouwd is. Daarna een jaar in Nederland gaan wonen (wij bezitten woningen in Nederland en kunnen ons daar inschrijven en ik heb begrepen dat het voor een geboren Nederlander eenvoudig is een verblijfsvergunning te krijgen) en via de optieregeling mijn Nederlandse nationaliteit terugvragen. Waarna ik, zoals iedere immigrant in Nederland, wel een dubbele nationaliteit kan verkrijgen want ik hoef mij Amerikaanse dan niet op te geven
Dat laatste is helaas niet waar. Als je Nederlander wordt door naturalisatie moet je je bestaande nationaliteit(en) opgeven. Zie https://ind.nl/nl/afstand-nationaliteit.
Bij verkrijging van het Nederlanderschap door naturalisatie moet de vreemde nationaliteit inderdaad in veel gevallen worden opgegeven. Bij verkrijging via optie volgens RWN artikel 6 lid 1 onder f is dit echter niet het geval en mag de vreemde nationaliteit worden behouden, althans, voorzover het land van die vreemde nationaliteit dat toestaat.
Je kunt je Nederlanderschap ook terugkrijgen zonder verlies van je buitenlandse nationaliteit, als je een Nederlands partnervisum aanvraagt via je Nederlandse vrouw. We een zeer omslachtige, langdurige en dure procedure.
Je kunt je Nederlanderschap ook terugkrijgen zonder verlies van je buitenlandse nationaliteit, als je een Nederlands partnervisum aanvraagt via je Nederlandse vrouw. Wel een zeer omslachtige, langdurige en dure procedure.
Wat een ontzettende teleurstelling is dit zeg. Ik ben sinds 2015 woonachtig in Australie en wil absoluut niet mijn Nederlandse staatsburgerschap opgeven, maar zou wel graag daarnaast de Australische nationaliteit aan willen nemen. Om meer mee te kunnen doen met het openbare leven, maar niet in de laatste plaats omdat mijn dochter hier geboren is en ook de Australische nationaliteit heeft. Ik vind het zo ontzettend krom en seksistisch dat als ik nu nog met mijn ex-partner samen zou zijn geweest ik inmiddels wel de dubbele nationaliteit zou hebben gehad – maar nu als alleenstaande ouder ik inmiddels geen rechten meer heb? Ik hoop echt dat de Nederlandse regering zich eens goed achter de oren gaat krabben, want dit is echt om te huilen.
Weer een voorbeeld van discriminatie tegen Nederlandse vrouwen…
Niet louter tegen vrouwen? In de omgekeerde situatie was de man net zo hard geraakt door deze absurde wetgeving. Deze had dan ook geen recht om op grond van het huwelijk, de dubbele nationaliteit aan te nemen zonder gevolgen. Heeft niks met sekse te maken.
Ja, daar heb je gelijk in, Yves. Mijn woordkeus was een beetje knullig. Wat ik eigenlijk bedoelde is dat het ontzettend ouderwets is. Dat de Nederlandse Staat alleen maar de uitzonderingsregel biedt als je een traditionele gezinsvorm hebt, ik krijg er een beetje een jaren ’50 gevoel bij. Dus in die zin ontzettend achterhaald.
De uitzondering is inderdaad historisch ontstaan met als argument “de eenheid van nationaliteit binnen het gezin”. Ook de SNBN vindt dat aan dat argument inmiddels wel een stevige spruitjeslucht kleeft.
In 2016 zou mijn paspoort verlopen en ik had de vraag gesteld of ik mijn paspoort wel kon verlengen voor de volgende regeling, Ik ben getrouwd in 2007 met een Canadese en of ik dan van die uitzonderingen in aanmerkingen zou komen. De Canadese ambassade gebeld. Antwoord: Het staat beschreven op het internet. dit werd bekrachtigd door de Nederlandese Ambassade in Amerika. Dus ik gebeld met Den Haag waar die wet gemaakt was en ook daar hetzelfde antwoord. Dud wederom uitgelegd wat mijn situatie was en werd ik doorgestuurd naar een nieuwe afdeling in Den Haag en eind van het liedje ko nje de vraag stellen door je paspoort vernieuwing aan te vragen. IK heb het toen opgegeven nadat de circel rond was en mijn vraag gewoon niet beantwoord werd. Dus verlies.
Ik ben met een Canadese getrouwd en woon sinds 2000 in Canada. In 2004 kreeg ik mijn Canadese nationaliteit (en paspoort), terwijl ik de Nederlandse kon behouden (gewoon gebruik maken van een van de drie “ontsnappings-clausules”: gehuwd zijn met iemand die dezelfde nationaliteit heeft als wordt aangevraagd en dus verkegen).
Ik had nooit de noodzaak gezien om mijn NL paspoort te vernieuwen, dus liet ik het verlopen en reisde altijd op mijn CAD paspoort. Toen ik in 2015 alsnog besloot om mijn NL paspoort te vernieuwen, werd ik op de ambassade in Ottawa op de hoogte gebracht van de 10-jaar tijdbom; ik was precies 3 maanden te laat. Paspoort werd ingenomen en het Nederlandse staatsburgerschap afgenomen! Van alles geprobeerd, maar helaas. Wij worden geacht de wet de kennen.
En toen kwam dit bericht/update van de SNBN. Ik sprong bijna aan gat in de lucht; nooit verwacht dat de regering zo tegemoet zou komen. Ik ben dan ook een beetje verbaasd over al deze negatieve reacties, eerlijk gezegd ook die van de SNBN. Het zal nooit perfect zijn, maar lees nou eens goed het wetsvoorstel, en vooral de bijlagen ervan, dan valt het redelijk mee.
Iedereen die na 2003 (het jaar waar de beruchte wet op dubbele nationaliteit van kracht werd) zijn/haar NL nationaliteit verloor door de 10/13 jaar tijdbom, kan het zonder probleem terugkrijgen EN zijn/haar huidige buitenlandse nationaliteit behouden!
Ik ben het met je eens, ik verbaas me ook over de negatieve reacties. Ik ben iemand die baat zal hebben bij het aannemen van dit wetsvoorstel, en ik hoop echt dat de wens om het wetsvoorstel perfect te maken niet betekent dat dit wetsvoorstel niet wordt aangenomen. Ik heb mijn paspoort eigenlijk op tijd aangevraagd in 2013, maar om ingewikkelde redenen werd het niet op tijd verstrekt en verloor ik mijn staatsburgerschap.
Uiteraard is de SNBN niet tegen de “herstelregeling” en is het allemaal “beter dan niets” – en zeker goed nieuws voor de -beperkte- groep mensen die ervan kan profiteren.
Maar het probleem blijft: mensen die voor 2003 het Nederlanderschap om vergelijkbare redenen verloren, krijgen het niet terug. En ook na aannemen van de wet zullen er weer mensen het Nederlanderschap gaan verliezen om precies dezelfde reden – zonder herstelmogelijkheid.
Maar dit wetsvoorstel houd wel in dat je nog steeds binnen de 13 jarige klok je paspoort moet verlengen zelfs na 2003? I.e ik heb mijn NL paspoort laatst verlengd 9 Juli, 2003. Ik ben met een Canadese getrouwd September 2003. Dus ik was goed tot 2013, maar liet het paspoort verlopen, en ben afgewezen in 2019 toen ik het probeerde te vernieuwen.
Mijn vraag dan aan Twan is dan; als dit nieuwe wetsvoorstel wordt aan genomen, kan ik dan alsnog mijn NL nationaliteit terug krijgen? Ik val nu nog steeds buiten de nieuwe 13 jarige klok regeling. Of is Henk de Jong’s laatste paragraaf dan van toedracht?
Als dit wetsvoorstel wordt aangenomen, komt er een herstelregeling voor iedereen die vanwege de 10-/13-jarenklok het Nederlanderschap verloor tussen 2003 en het moment waarop de nieuwe wet van kracht wordt.
Het wetsvoorstel houdt bovendien in dat de dertienjarenklok blijft bestaan – maar dat het volstaat om één keer binnen die 13 jaar een nieuw Nederlands paspoort aan te vragen. Daarna begint de 13-jarenklok niet opnieuw te lopen, wat onder de huidige wet wel het geval is.
Helemaal mee eens Henk, precies mijn situatie en ervaring (maar dan in Australie). Zie er naar uit m’n Nederlanderschap terug te krijgen, en m’n beide dochters ook!
Hierna volgt een brief gericht aan de Burgemeester van Renkum in navolging van de perikelen die een weder terugkerende (vermeend) oud-Nederlander kan ondervinden. Helaas zijn de “volksmenners” bij de gemeente Renkum, maar ook ovrige “volks dienaren” zielloze droids. Nu zes maanden verder, heb ik eindelijk een verblijfsvergunning op grond van de oud-Nederlander regelingen. Een bezwaarprocedure met betrekking tot verlies Nederlanderschap is lopende, naast een bezwaarprocedure om gezinsleven met mijn zes jarige dochter en echtgenote in Nederland voort te mogen zetten. Ik ben van de koude kermis thuis gekomen!
Burgemeester A. Schaap Gemeente Renkum Postbus 9100
6860 HA Oosterbeek
2 November 2022
Rijn Bunicich Europalaan 27 6871 ZA Renkum
Onderwerp: Verzoek persoonlijk gesprek ten aanzien van Nederlanderschap
Geachte mevrouw Schaap,
Graag wil ik uw aandacht vragen ten aanzien van mijn burgerschap vraagstukken. Ik ben, na lang verblijf buiten Nederland, recentelijk naar Nederland teruggekeerd met de intentie om mij en mijn gezin voor onbepaalde tijd te vestigen. Ik heb mij sinds enkele weken met mijn gezin in Renkum gevestigd en heb mij binnen de daar voor geldende termijn bij uw Loket Burgerzaken aangemeld voor inschrijving in uw gemeente.
Helaas moet ik tot de conclusie komen dat, tot heden ten dage, de interacties met diverse medewerkers van het loket Burgerzaken van uw gemeente niet als behulpzaam of correct zijn ervaren. Voorgaande concludeer ik niet lichtzinnig en dit is gebaseerd op feitelijke en voornamelijk aantoonbare foutieve informatie en advies verstrekking, mogelijke obstructie in de uitoefening van mijn rechten en op een door mij ervaren behandeling die ik niet alleen heb ervaren als teleurstellend, maar zelfs in het geval van uw Beleidsmedewerker mevrouw Francis de Jong laakbaar en onjuist, waardoor ik en mijn gezin onevenredig negatief benadeeld zouden kunnen zijn of worden. Dusverre heb ik drie bijeenkomsten bijgewoond bij uw Loket Burgerzaken, met een vierde ingepland voor vrijdag 4 november. Helaas ondervind ik dat mijn vertrouwen in de bekwaamheid van uw medewerkers Loket Burgerzaken op dit vraagstuk hevig geschaad is. Ik verzoek u derhalve vriendelijk doch dringend u bekend te maken met deze zaak en hopelijk bent u bereidwillig om, als Burgemeester van de gemeente Renkum en als hoofd Bedrijfsvoering en dienstverlening, te interveniëren en de afhandeling van mijn Burgerschap casuïstiek in goede banen te leiden.
Alvorens de door mij ondervonden problemen bij het Loket Burgerzaken van uw gemeente te belichten, wil ik u graag eerst bekend maken met mijn achtergrond. Ik ben uit Nederlandse ouders geboren in het dorp Hollum op het eiland Ameland op 22 februari 1971. Ik heb al mijn schoolopleidingen vanaf de kleuterschool tot en met voltooiing van het Hoger Beroeps Onderwijs in Nederland genoten. In augustus 2001 ben ik met mijn voormalige, tevens Nederlandse, echtgenote naar Canada verhuisd met de intentie om nieuwe levenservaringen op te doen. Conform wetgeving heb ik mij bij de toenmalige gemeente Valburg afgemeld als ingezetene. Toelating en verblijf in Canada was gebaseerd op een succesvolle aanvraag voor een permanente verblijfsvergunning. Alvorens mijn vertrek naar Canada heb ik in 1989-1990 mijn militaire dienstplicht vervuld en velerlei beroepen uitgeoefend onder andere in de horeca, sociale sector en de laatste jaren voor vertrek uit Nederland als Hoor en Beslis Medewerker Asiel voor de Immigratie en Naturalisatie Dienst van het Ministerie van Justitie.
1
In Canada ben ik in september 2001, gebaseerd op mijn specialisatie in Asiel vraagstukken, waaronder UNHCR wet- en regelgeving, bij de toenmalige Immigration and Refugee Board van de Canadese Overheid in dienst getreden als Refugee Protection Officer. Na enkele verlengingen van dit werkcontract werd mij te verstaan gegeven dat de Canadese overheidsinstellingen enkel werknemers een contract voor onbepaalde tijd mogen aanbieden in het geval de werknemer de Canadese nationaliteit bezit en dat contracten met werknemers die de Canadese nationaliteit niet bezitten, maximaal driemaal op basis van korte termijnen, verlengd mogen worden. Ondanks dat met het bezit van een permanente verblijfsvergunning in Canada alle rechten en plichten gelijk aan een persoon met de Canadese nationaliteit zou moeten zijn, met uitzondering van Kiesrechten, was ik dus feitelijk onevenredig benadeeld in de toegang tot en voortzetting van de uitoefening van mijn beroep en het vergaren van inkomen om in mijn levensonderhoud te voorzien op basis van mijn opleiding, ervaring en expertise omdat ik niet de Canadese nationaliteit bezat. Een dergelijke discriminerende behandeling van een persoon behorende tot een nationale minderheid wordt in de Europese Unie bij EU grondwet Artikel 11-21 onwettelijk geacht.
Aangezien ik belemmerd was in de vrije uitoefening van beroep en werkgever, was het me duidelijk dat, om dit door mij ondervonden onevenredige nadeel op te lossen, ik de Canadese nationaliteit zou moeten verkrijgen. Hiervoor moest ik alvorens een aanvraag tot naturalisatie, vijf jaar in Canada mijn hoofdverblijf hebben. Uit het voorafgaande vloeide voort dat ik in 2006 de Canadese nationaliteit heb aangenomen. Nu bij wederkeer naar Europees Nederland voor hervestiging, ben ik geconfronteerd met de situatie dat ik, onwetend en onwillens, hierdoor mijn Nederlandse burgerschap zou kunnen hebben verloren.
Verwijzend naar de Rijkswet op het Nederlanderschap Artikel 15, lid 1, aanhef onder a, gaat het Nederlanderschap voor een meerderjarige verloren als er sprake is van het “vrijwillig” verkrijgen van een andere nationaliteit. Woordkeuze in wetgeving is mijns inziens van groot belang in de interpretatie van wet en regelgeving. De Toelichting op de Rijkswet Nederlanderschap onder hetzelfde artikel, lid en aanhef benadrukt het belang van het “vrijwilligheidsbeginsel” in de afweging. Echter, vervolgens worden hier drie voorbeelden genoemd waaruit een niet “vrijwillige” verkrijging van een andere nationaliteit zou kunnen worden geconcludeerd. Deze voorbeelden hebben echter alleen betrekking op het verkrijgen van een buitenlandse nationaliteit door een overheidsmaatregel, van rechtswege door benoeming voor een functie, of van rechtswege door huwelijk met een persoon die deze buitenlandse nationaliteit bezit. In het bijzonder wordt de wil tot het verkrijgen van de vreemde nationaliteit als richtlijn voor toetsing aangehaald. Er wordt hier expliciet ter voorbeeld aangehaald dat het aannemen van een vreemde nationaliteit om een beroep uit te oefenen of een functie te vervullen als vrijwillig wordt aangemerkt. Echter, het woord “vrijwillig” impliceert een actie waarbij er geen dringende en zwaarwegende redenen zouden zijn in mijn beschreven situatie om in mijn vrije beroepsuitoefening, levensonderhoud en het effenen van onevenredige nadelige gevolgen voor de uitoefening van mijn openbare leven in dat land. Mijn aanname van de Canadese nationaliteit waren wel gebaseerd op dringende en zwaarwegende redenen. Het is mijn overtuiging dat ik niet “vrijwillig” de Canadese nationaliteit heb aangenomen om deze redenen. Ook was het niet het geval dat “mijn wil” gericht zou zijn geweest op het verkrijgen van de vreemde nationaliteit.
Met betrekking tot het vermeend ’’automatisch’’ (van rechtswege) verlies van het Nederlanderschap op het moment van het verkrijgen van een vreemde nationaliteit het volgende. Zoals eerder aangegeven was het nimmer mijn intentie of mijn wil de Canadese nationaliteit te verkrijgen anders dan vanuit het oogpunt tot verkrijging van mijn rechten op vrije beroepsuitoefening, het vergaren van inkomsten om in levensonderhoud te voorzien en het verkrijgen van evenredige rechten en plichten als iedere staatsburger van de Canadese samenleving. Ik heb ook nimmer afstand gedaan van de Nederlandse nationaliteit.
2
Ik heb in 2004 mijn Nederlandse paspoort verlengd bij de Nederlandse autoriteiten in Vancouver, Canada. Deze of andere Nederlandse autoriteiten en/of vertegenwoordigers hebben mij nimmer van advies voorzien dat een mogelijk verlies van het Nederlanderschap van in het buitenland verblijvende Nederlanders onder bepaalde omstandigheden wettelijk geregeld is. Hiermee heeft, mijns inziens, de Nederlandse overheid nalatig gehandeld door verzuim van het verstrekken van relevante informatie aan in het buitenland verblijvende Nederlanders ten aanzien van de mogelijke verliesgronden. Het is spijtig dat de Nederlandse autoriteiten in dit geval niet actief de belangen hebben behartigd van haar onderdanen die in het buitenland verblijven door verzuim om deze informatie te verstrekken. Hierbij neem ik in overweging dat mijn verblijfsgegevens en email adres bij de Nederlandse autoriteiten, op dat moment, bekend zijn geweest en zij derhalve deze informatie hadden kunnen verstrekken via meerdere kanalen. Hierbij verwijs ik ook naar de brief van het Ministerie van Buitenlandse Zaken aan de Nationale Ombudsman van 3 oktober 2016 (Kenmerk: DCV/RL-196).
Uit mijn eerste huwelijk zijn, voor dat ik de Canadese nationaliteit verkreeg, twee kinderen geboren, respectievelijk in juni 2004 en mei 2006. Mijn kinderen zijn derhalve uit Nederlandse ouders geboren en hebben daardoor het Nederlanderschap van rechtswege en ook de Canadese nationaliteit van rechtswege doordat zij beiden op Canadees grondgebied zijn geboren. In 2011 hebben mijn voormalige echtgenote en ik besloten om onze echtelijke relatie te beëindigen, maar we hebben tot aan 2015 als gezinseenheid samengewoond. In 2015 heeft de wettelijke echtscheiding plaatsgevonden.
In ditzelfde jaar ben ik naar Indonesië verhuisd en ben ik kort daarop in het echt getreden met mijn huidige echtgenote aangezien wettelijke religieuze bepalingen in dit land vereisen dat het uitoefenen van een gezinsleven alleen mogelijk is wanneer er een huwelijksverband is. Daar werd ik bij gedwongen om mijn vrijheden van religieuze overtuiging en gedachtegoed op te geven omwille van de mogelijkheid om een gezinsleven met mijn echtgenote uit te oefenen en werd ik gedwongen om een Islamitische geloofsbelijdenis af te leggen omdat mijn echtgenote geïdentificeerd is bij de Indonesische autoriteiten en religieuze autoriteiten als Moslim en omdat de Indonesische autoriteiten hun burgers verplicht 1 van de 5 religieuze stromingen te kiezen ter identificatie en er in dit land de wettelijke bepaling is dat men alleen kan huwen met een partner van een gelijke religieuze stroming.
Ik ben reeds voor de pandemie van plan geweest om mij binnen afzienbare termijn te hervestigen in Europees Nederland. Echter, vanwege de algehele wereldwijde onzekerheden ten aanzien van deze pandemie hebben we besloten om te de terugkeer uit te stellen tot er meer zekerheid zou terugkeren op gebied van mogelijkheid tot reizen, economie en gezondheid. Dit jaar zijn vele restricties opgeheven en werd het daardoor mogelijk ons voor te bereiden op de daadwerkelijke terugkeer om alhier een toekomst op te bouwen voor ons gezin en ons kind, met familie en vrienden en met de vrijheden en mogelijkheden die wij niet hebben kunnen genieten gedurende ons verblijf buiten Europees Nederland.
Ons vijfjarig kind heeft een onzekere toekomst in Indonesië. Zij wordt niet als Indonesisch bejegend en wordt veelal als “Bule” (blanke) aangesproken. Ondanks dat deze aanduiding als “vriendelijke uiting” wordt getypeerd, is het algemeen geaccepteerd dat kinderen van ouders met verschillende etnische achtergronden niet als Indonesisch worden gezien. Ook is ons kind nu en voorzienbaar in de toekomst belemmerd in haar vrijheid van geloofsbelijdenis als zij in Indonesië zou opgroeien. Bij de schoolkeuze zou ons kind gedwongen worden om één van de religieuze stromingen te kiezen. In Indonesië zijn publieke scholen gestoeld op één van de vijf wettelijk verplicht aan te nemen religieuze stromingen. Privéscholen liggen ver buiten het bereik van onze huidige financiële mogelijkheden.
3
Op 11 oktober jl. ben ik met mijn Indonesische vrouw en onze vijf jarige dochter vanuit Indonesië naar Nederland afgereisd om mij en mijn gezin permanent in Europees Nederland te vestigen. We hebben een woning betrokken in Renkum. Zoals eerder aangegeven beschouw ik mezelf als geboren en getogen Nederlander. In het geval ik mijn Nederlandse nationaliteit zou zijn verloren dan heeft dit uitdrukkelijk onbedoeld en onbewust plaatsgevonden. Pas recentelijk ben ik op de hoogte gekomen dat ik mijn Nederlanderschap zou kunnen hebben verloren door aanname van de Canadese nationaliteit. Bijgevoegd vindt u mijn schrijven aan de Nederlandse autoriteiten in Jakarta van 15 augustus 2022 en 22 augustus 2022 omtrent mijn burgerschap status. Door de Ambassade werd ik doorverwezen naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken, maar ook zij hebben geen uitsluitsel kunnen geven. Op het voorgaande heb ik dus geen eenduidig uitsluitsel gekregen of enig bewijslast van het al dan niet verlies van mijn Nederlanderschap. Het Europees Verdrag inzake Nationaliteit, hoofdstuk 4, art.11 verplicht lidstaten tot het volgende:
“Each State Party shall ensure that decisions relating to the acquisition, retention, loss, recovery or certification of it’s nationality contain reasons in writing”.
Zie ook Werkinstruktie SUA IND. Tot op heden heeft de Nederlandse autoriteit aan deze plicht niet voldaan. De Gemeente Renkum heeft me weliswaar aangegeven dat zij van mening is dat ik door het aannemen van de Canadese nationaliteit mijn Nederlanderschap zou hebben verloren omdat dit van rechtswege plaats zou hebben gehad en dat dit verlies derhalve niet geregistreerd zou hoeven te zijn of te worden, maar ook de Gemeente Renkum is tot dusverre in gebreke gebleven aan de eerdergenoemde geldende wetsverordening te voldoen en zij heeft aangegeven van mening te zijn dat de autoriteiten, inclusief de Gemeente Renkum, niet aan deze eerdergenoemde wetgeving zou hoeven te voldoen. Zelfs nadat ik de Gemeente Renkum op de hoogte had gebracht van deze ambtelijke plicht om in dit geval een vermeend verlies van Nederlanderschap van schriftelijke vaststelling en redenering te voorzien van het door de Gemeente Renkum verbale meegedeelde kennelijk ambtelijke besluit ten aanzien van mijn vermeende verlies van het Nederlanderschap.
Vervolgens zal ik voor u een chronologisch overzicht proberen te schetsen van de interacties met uw Loket Burgerzaken. Op 14 oktober jl. heb ik mij online aangemeld bij de Gemeente Renkum om een afspraak te maken voor inschrijving in uw gemeente en om mijn Nederlandse verlopen paspoort te verlengen. Op 17 oktober jl. heb ik een gesprek gehad met uw medewerker mevrouw Marilyn Serkei. Ik heb haar hierbij voorzien van de gelegaliseerde documenten ten aanzien van persoonsgegevens van mij en mijn gezin. Kopieën van deze documenten zijn door mevrouw Serkei aangenomen ter bewaring. Mevrouw Serkei concludeerde terecht dat ze mij en mijn gezin niet kon inschrijven als inwoners van de Gemeente Renkum aangezien wij niet voldeden aan het bezitten van een geldige verblijfsvergunning. Mevrouw Serkei heeft op enig moment de kamer verlaten en keerde enkele minuten later terug. Ze deelde mee dat ze geprobeerd heeft informatie in te winnen bij de IND, maar dat ze “er niet doorheen kwam”. Op 19 oktober jl. ben ik derhalve met mijn gezin naar Loket RNI Nijmegen gegaan om mij aldaar in te schrijven als inwoner van de Gemeente Renkum. De medewerker van het Loket RNI Nijmegen verklaarde mij niet te kunnen registreren omdat ik al was ingeschreven in de Basis Registratie Personen als niet-ingezetene, ik nog immer een BSN-nummer heb en geregistreerd sta als hebbende de Nederlandse nationaliteit. Deze medewerker heeft mijn laatste buitenlandse adres gevraagd en deze gegevens toegevoegd in het registratiesysteem. Daarna heb ik om een afschrift uit de Basisregistratie Personen gevraagd en deze aangekocht. Dit afschrift is gedagtekend met de datum 19 oktober 2022 en is ondertekend namens de Staatssecretaris van Binnenlandse Zaken en Koninkrijk Relaties.
Vervolgens heb ik een nieuwe afspraak met uw Loket Burgerzaken gemaakt voor 21 oktober 2022. De naam van deze medewerker is mij helaas ontgaan. Na uitleg van de voorgaande materie heeft zij assistentie ingeroepen van mevrouw Francis de Jong. Mevrouw de Jong heeft mij en mijn gezin geadviseerd om mij en mijn gezin aan te melden bij de IND voor het aanvragen van een verblijfsvergunning. Mevrouw de Jong redeneerde dat de Gemeente Renkum niets voor ons kan of
4
mag doen alvorens een officieel registratiebewijs voor verblijf te bezitten waarmee inschrijving bij uw gemeente zou kunnen plaatsvinden.
Diezelfde dag heb ik daarop contact opgenomen met een medewerker van de IND Ter Apel. Deze mevrouw adviseerde mij dat het mij in mijn geval open staat om inderdaad bij de IND een aanvraag voor wedertoelating in te dienen. Tevens adviseerde zij mij dat ik bij de Gemeente Renkum een Optieverklaring kan indienen waarmee een eventueel verlies van mijn Nederlands burgerschap als vermeend Oud Nederlander relatief gemakkelijk en snel “teruggedraaid” kan worden. Ook vermeldde deze medewerker van het IND mij dat de kosten voor een aanvraag tot Wedertoelating behoorlijk hoog zouden zijn vergeleken met een aanvraag voor Optie procedure bij een gemeente. Geen van de vier medewerkers Loket Burgerzaken van de gemeente Renkum heeft mij van deze laatste Optie procedure mogelijkheid bij uw gemeente op de hoogte gesteld of geadviseerd. Ik ervaar dit, gezien de zwaarte van de mogelijk hieruit voortvloeiende consequenties voor mij en mijn gezin, als zeer kwalijk.
Ik heb derhalve een nieuwe afspraak gemaakt met uw Loket Burgerzaken en ben op 26 oktober jl weer naar uw gemeentehuis gegaan. Ditmaal heb ik uw medewerker mevrouw Ellen Wever ontmoet. Na haar te hebben ingelicht over de lopende zaak en haar tevens kopieën te hebben overlegd van relevante wet en regelgeving, waaronder de IND brochure 5013 getiteld “Hoe kunt u Nederlander worden” en welke details geeft ten aanzien van de Optie procedure waarbij een Burgemeester een besluit neemt inzake onder andere het herstellen van verlies van Nederlanderschap en ten aanzien van Naturalisatie. Hierin is ook de volgende paragraaf opgenomen:
“U bent oud-Nederlander. U hebt het Nederlanderschap van rechtswege verloren. Als met dat verlies het Unieburgerschap ook verloren is gegaan en de gevolgen daarvan voor u onevenredig zijn, dan kunt u het Nederlanderschap met terugwerkende kracht terugkrijgen. In dit geval hoeft u niet de verklaring van verbondenheid af te leggen op de naturalisatieceremonie. Ook geldt de voorwaarde van legaal verblijf in Nederland, Aruba, Curaçao of Sint Maarten niet voor u”.
Mevrouw Wever heeft tijdens dit gesprek meerdere malen aangegeven dat zij tijd nodig heeft om deze zaken uit te zoeken om mij van de juiste adviezen te kunnen voorzien alvorens ik een Optie procedure zou kunnen starten. Daar heb ik in de basis begrip voor want het is een wetstechnische materie die gecompliceerd kan worden genoemd. Ik heb echter tijdens dit gesprek erop aangedrongen om de Optie procedure bij de gemeente Renkum te starten aangezien ik en mijn gezin ons tot vandaag in een precaire situatie bevinden, waarbij ik mijn hervestiging vooralsnog niet voort kan zetten. Ik heb mevrouw Wever bewijslast gegeven ten aanzien van mijn rechten om een Optie verklaring procedure te starten en heb haar tevens op de hoogte gebracht dat zij 13 weken de tijd heeft om onderzoek te doen nadat deze aanvraag is ingediend en dat het wettelijk bepaald is dat de Gemeente Renkum dit met nogmaals 13 weken zou kunnen verlengen indien daar redenen voor zouden zijn. Op enig moment heeft mevrouw Wever mevrouw de Jong telefonisch geconsulteerd. Mevrouw de Jong, bleef bij haar eerder gegeven advies ten aanzien van haar advies om voor mij en mijn gezin een aanvraag bij de IND voor wedertoelating in te dienen en haar uitte haar overtuiging dat in mijn geval Art 6, lid 1 onder f van de RWN van toepassing zou zijn. Zij wilde niets weten van de door mij overlegde wet- en regelgeving ten aanzien van speciale regelingen voor Oud- Nederlanders en ook ageerde mevrouw de Jong heftig toen ik haar wees op haar omissie in de interpretatie van de RWN en dat Art 6, lid 1 onder p van toepassing is in mijn situatie in het geval van Oud Nederlanderschap. Ik heb tevens verzocht om spoedig een vervolg afspraak te maken aangezien reeds enkele weken zijn verstreken waarbij ik niet geholpen ben met het boeken van vooruitgang in mijn hervestiging. Deze bijeenkomst is vastgelegd bij wijze van geluidsopname. Mevrouw Wever is van deze opname voor ons gesprek op de hoogte gesteld. Desgewenst kunt u voor uw informatie aan mij een kopie van deze opname vragen, welke ik u dan zal doen toekomen.
5
Op 28 oktober jl. heeft mevrouw de Jong mij telefonisch benaderd. Mevrouw de Jong gaf te kennen in de volgende woordkeuze dat ik “geen schijn van kans” zou maken als ik een Optieprocedure bij uw gemeente zou starten. Mevrouw de Jong verklaarde ditmaal dat mijn zaak inderdaad onder Art. 6, lid 1, onder p valt. Maar zij kwam niet terug op haar eerdere overtuiging dat dit onder Art. 6, Lid 1 onder f van de RWN zou vallen of enig excuus voor haar eerdere omissie of gedrag. Ik heb haar daarop gevraagd of mevrouw de Jong haar mening en advies van de juist te hanteren wet- en regelgeving heeft aangepast. Zij bleef dit echter stellig ontkennen tot mijn verbazing. Later in het gesprek gaf mevrouw de Jong aan dit artikel RWN onder p aanvankelijk verkeerd geïnterpreteerd te hebben omdat zij dacht dat dit van toepassing was voor aanvragen voor Optie bij Ambassades in het buitenland. Ik heb mevrouw de Jong gewezen op het feit dat deze passage aan haar overlegd is, dat haar collega mevrouw Wever dit door mij gevraagd aan haar heeft voorgelezen en dat dit artikel geen woord vermeldt over de vermeende interpretatie van mevrouw de Jong. Derhalve heb ik mevrouw de Jong gevraagd op basis waarvan zij wet- en regelgeving interpreteert en op basis waarvan zij zich zou laten leiden in haar interpretaties van wet- en regelgeving en mijn twijfel uitgesproken over de juistheid van een vrije interpretatie methodiek van ambtenaren ten aanzien van wet- en regelgeving.
Mevrouw de Jong vertelde me eveneens dat de gemeente een toetsmoment van zes maanden voor daadwerkelijke aanname van een vreemde nationaliteit en zes maanden hierna aanhoudt. Ook vroeg mevrouw de Jong mij welke gegronde reden ik zou kunnen hebben met het vermeende verlies van het EU-burgerschap op dit toetsingsmoment. Desgevraagd gaf mevrouw de Jong aan deze richtlijnen voor ambtenaren burgerzaken uit het Handboek Amsterdam te hebben en vertelde tevens dat deze interne handleiding niet openbaar is. Mevrouw de Jong heeft mij per mail geselecteerde informatie uit deze handleiding toegezonden. Ik zal de kopie van dit schrijven bijvoegen voor uw informatie en ook additionele informatie ten aanzien van dit bedoelde toetsingsmoment waaruit blijkt dat mevrouw de Jong ogenschijnlijk tekst heeft geselecteerd die de volledige interpretatie van de richtlijnen voor ambtenaren zoals hier bedoeld geen recht doen. In de Werkinstructie SUA van de IND staat dat de situatie per geval beoordeeld dient te worden en dat er daarbij van de zes maanden richtlijn afgeweken kan worden. Ten aanzien van de Optie verklaring op grond van Art. 6 Lid1, onder P RWN, neemt een bevoegde instantie, in dit geval de gemeente Renkum, op basis van het advies van de IND een besluit op de Optieverklaring. De bevoegde instantie is niet verplicht het advies van de IND te volgen, en kan er, gemotiveerd van afwijken.
Tijdens ons telefonisch gesprek heb ik wederom aan mevrouw de Jong aangegeven dat ik slechts sinds kort op de hoogte ben van de mogelijke situatie dat ik mogelijk mijn Nederlanderschap zou hebben verloren, dat ik nimmer afstand heb gedaan van mijn Nederlanderschap en dat met mijn aanname van de Canadese nationaliteit ik enkel beoogde mijn beroep te kunnen uitoefenen en gelijke rechten te kunnen verkrijgen en dat dit mijns inziens niet als “vrijwillig” gezien kan worden (Art 11-21 EU Grondwet). Hierop antwoordde mevrouw de Jong met de volgende woorden: “niemand heeft u toch een pistool tegen uw hoofd gehouden?”. Hierna heb ik mijn verbazing uitgesproken over het handelen van mevrouw de Jong en heb ik aan mevrouw de Jong aangegeven dat ik het gesprek per telefoon wilde beëindigen en een afspraak op het gemeentehuis wilde maken zodat ik wederom een geluidsopname van onze uitwisselingen zou kunnen maken. Tevens deelde mevrouw de Jong mee dat de leges voor een aanvraag bij uw gemeente 200 euro bedragen en dat ze niet begreep waarom ik niet bij de IND een aanvraag voor Wedertoelating zou indienen. Zij redeneerde dat ik in dit geval een verblijfsvergunning zou kunnen aanvragen en na een jaar verblijf een Optie aanvraag zou kunnen doen. Daarop heb ik mevrouw de Jong gevraagd wat mijn belang zou kunnen zijn om mijn Optie aanvraag bij uw gemeente een jaar uit te stellen aangezien dit een langere periode van onzekerheid voor mijn gezin zou kunnen betekenen. Ook heb ik mevrouw de Jong gevraagd of zij bekend is met de hoogte van de leges voor een aanvraag tot Wedertoelating aangezien deze leges meer dan 1300 euro bedragen voor mijn gezamenlijke aanvraag. Daarop antwoordde mevrouw de Jong dat dit haar ook niets aan zou gaan. Daarna hebben we de datum van
6
4 november 2022 ingepland voor een volgend gesprek omdat mevrouw de Jong niet eerder beschikbaar zou zijn.
Het is spijtig dat mijn interacties met de medewerkers van Loket Burgerzaken van uw gemeente dusverre niet als erg plezierig of faciliterend zijn ervaren door mij. Ook het verbale advies van mevrouw de Jong dat ik volgens haar “geen schijn van kans” zou maken als ik een Optie procedure zou indienen bij uw gemeente, geeft mij geen vertrouwen op een onafhankelijke en evenwichtige procedure. Immers, door de hier bedoelde verbale uitspraak van mevrouw de Jong lijkt het oordeel op een eventuele Optie aanvraag al vastgelegd te zijn. Ik kan niet ontkomen aan het feit dat de indrukken die ik zoverre heb opgedaan van de diensten van uw Loket Burgerzaken mij weinig vertrouwen geven.
Mijn terugkeer naar Europees Nederland met de intentie om alhier wederom permanent te verblijven is nimmer door mij als kalenderdatum vastgelegd en ik ben ook van mening dat dergelijke eisen onredelijk en onevenredig zijn. Men zou verwachten dat de Europese en Nederlandse autoriteiten het vrijheidsbeginsel ten aanzien van vrij verkeer in en tussen staten in een door hen gepromote “globale samenleving” hoog in het vaandel hebben en dat zij op basis daarvan het beleid van hun dagelijks bestuur in nauwe samenhang met de “globaliserende beweging” dientengevolge daarop aanscherpen. In mijn beleving zou het onredelijk en onevenredig zijn om te verlangen dat ik bewijslast zou kunnen of moeten overleggen ten aanzien van onevenredige problemen welke ik zou kunnen hebben ondervonden zes maanden voor en zes maanden na het vermeend verlies van rechtswege van mijn Nederlanderschap op het moment van aanname van de Canadese nationaliteit. Immers, ik was onbekend en onwetend van deze mogelijkheid van het verlies van het Nederlandse burgerschap tot voor kort.
Vervolgens overweeg ik het volgende. Hoe kan een persoon onevenredige gevolgen van een verlies van EU burgerschap ondervinden in een periode van zes maanden voordat deze het EU burgerschap zou verliezen door aanname van een andere nationaliteit, terwijl dit nog niet heeft plaatsgehad? Het is daardoor niet mogelijk in een dergelijke situatie dat deze persoon het EU burgerschap in de zes maanden voor aannemen van de vreemde nationaliteit van rechtswege zou hebben verloren en daarom zou deze periode als toetsingsmoment absurd zijn. Ook vraag ik u de billijkheid in overweging te nemen van de stelling van de Nederlandse autoriteiten dat een persoon door langer verblijf buiten Europees Nederland zijn banden met Europees Nederland zou hebben verzwakt of verloren. Welke banden met Europees Nederland, zoals hier bedoeld, kunnen dermate verschillen tussen een ingezetene en niet ingezetene die beiden geboren en getogen Europees Nederlander zijn en derhalve beiden een vergelijkbare sociale en culturele achtergrond delen en derhalve gelijkwaardige burgerschap belangen en banden met Europees Nederland en de Europese Unie hebben. Bijvoorbeeld, een in Nederland wonende Europese Nederlandse staatsburger en een in het buiten de EU verblijvende Europese Nederlandse staatsburger genieten beiden dezelfde rechten en plichten. Ook kunnen beiden gebruik maken van de mogelijkheden, rechten en vrijheden van EU onderdanen. Echter er is geen plicht voor de in Nederland wonende Europese Nederlandse staatsburger om van de hier bedoelde mogelijkheden, rechten en vrijheden van EU onderdanen gebruik te maken. Zo staat het deze personen vrij om bijvoorbeeld een ander EU land te bezoeken, zich aldaar te gaan vestigen of arbeid aan te gaan. Echter deze personen ondervinden geen negatieve consequenties als zij hier geen gebruik van maken of kiezen om deze rechten niet of selectief uit te oefenen. Ik overweeg derhalve dat het onevenredig is als buiten de EU verblijvende Europese Nederlandse staatsburgers wel deze verplichting tot gebruikmaking van de hier bedoelde mogelijkheden, rechten en vrijheden van EU onderdanen wordt opgelegd.
In de bijgevoegde brief van het Ministerie van Buitenlandse Zaken aan de Nederlandse Ombudsman heeft het Ministerie van Buitenlandse Zaken aangegeven dat zij het eens is met meerdere adviezen van de Ombudsman om de informatievoorziening, ten aanzien van mogelijk
7
verlies door aanname van een vreemde nationaliteit, te verbeteren en derhalve te voorkomen. Uit dit schrijven blijkt ook dat vele initiatieven die tot doel hebben informatie te verstrekken aan deze burgergroep die hierop strekking hebben slechts vanaf 2014 gestart zijn. Ten tijde van mijn vertrek in 2001 heeft de Gemeente Valburg mij bij uitschrijving als ingezetene geen informatie verstrekt ten aanzien van mogelijke verliesgronden van het Nederlanderschap voor in het buitenland woonachtige staatsburgers. Ook bij verlenging van mijn Nederlandse paspoort bij de autoriteiten van Nederland in Canada in 2004, heeft zij geen schriftelijke noch verbale informatie verstrekt omtrent mogelijke verliesgronden van het Nederlanderschap. Ik ben derhalve van mening dat het onevenredig zou zijn dat de Nederlandse overheid, ondanks haar verzuim in informatie verstrekking omtrent de hier bedoelde wet- en regelgeving, van haar burgers verlangt dat zij van de hier bedoelde wet- en regelgeving op de hoogte zouden zijn of redelijkerwijs verwacht kan worden dat deze burgers op de hoogte kunnen zijn of blijven van het regelmatig wijzigende en veelal ingewikkelde juridische beleid inzake deze materie.
Al mijn familieleden zijn, net als ik, geboren en getogen Europese Nederlanders sinds vele generaties. Mijn moeder, en mijn drie broers en hun families wonen in de plaats waar ik net als hen geboren en getogen ben. Mijn zuster woont in Leeuwarden. En mijn vader is in 2015 overleden in de plaats waar ik geboren ben. Ik heb een grote familie van neven, nichten, ooms en tantes die veelal in Friesland en in mijn geboorteplaats woonachtig zijn. Ook heb ik in Nederland woonachtige vrienden waarmee ik sinds meer dan 30 jaren een hechte band heb en waarvan een mijn getuige is geweest bij mijn eerste huwelijk. Mijn banden met Europees Nederland zijn mijns inziens evenredig substantieel en van belang als van elke Nederlands Staatsburger en een ieder die in Europees Nederland geboren en getogen is.
Enkel het feit dat ik terug ben gekeerd naar Europees Nederland om mij hier met mijn gezin te hervestigen en om mijn kind de kans te geven om op te groeien in vrijheid zoals ik dat als opgroeiend kind en volwassen Nederlander ook heb mogen genieten, is een duidelijke indicatie dat mijn banden met Europees Nederland net zo sterk zijn als de dag dat ik op dit grondgebied geboren ben.
Ik vind het van het grootste belang dat onze dochter de mogelijkheid krijgt om op te groeien in Europees Nederland waar zij kan genieten van de bescherming van de Europese en Nederlandse Grondrechten en wet- en regelgeving die onder andere bescherming van vrijheden van humanitaire, culturele, geloofsovertuiging en uitoefening van gezinsleven tot doelstelling hebben. Ook haar toegang tot Europese opleidingsinstituten en vrij verkeer van haar persoon in EU staten als Nederlands-EU onderdaan ten aanzien van sociale, culturele en economische redenen acht ik eveneens als van groot belang voor haar rechten en ontwikkeling. Dit voorgaande geldt natuurlijk tevens voor mij en mijn echtgenote, maar ik leg hierbij de nadruk op de belangen van ons kind die voor zover mijn mening strekt geboren Europees Nederlander is.
Ik ben mij zeer bewust van het feit dat ik met dit schrijven kritiek heb geuit ten aanzien van de door mij in zoverre genoten diensten van de Gemeente Renkum. Ik hoop dat u mijn schrijven als voldoende onderbouwde kritiek ervaart en dat dit behulpzaam is in het oplossen van deze casuïstiek. Ik vertrouw op uw integriteit en kennis om mij en mijn kind bij een gemeentelijke Optie procedure te faciliteren en daarmee een eventueel verlies van Europees Nederlanderschap te rectificeren. Ik hoop dat u mij zult uitnodigen voor een persoonlijk gesprek om mij daarbij in de gelegenheid te stellen om vorenstaande toe te lichten en uw eventuele vragen te beantwoorden.
Hoogachtend,
Rijndert Johannes Bunicich
8
Schandalig om mensen zo te behandelen. Het kan zo gemakkelijk gemaakt worden. Iemand heeft een Nederlandse geboorteakte en krijgt voor het leven een paspoort. Waar die persoon ook tijdelijk of permanent woont. De Nederlandse overheid is erg xenofoob naar geboren Nederlanders. Ik schaam me ervoor dat ik uit Nederland kom.
Deze teleurstellende maar niet onverwachte houding van de Nederlandse regering toont wederom aan dat volgens de kabinetten onder Rutte de kwestie van dubbele nationaliteit enkel van toepassing is op alochtonen in Nederland. Nederlanders die vanwege werk, studie, en/of liefde naar het buitenland vertrekken kunnen wat hem betreft gewoon rivier afzakken.
Over de afgelopen jaren heb ik vooral een oorverdovende stilte mogen aanhoren van regerings- EN oppositiepartijen als ik het beleid t.a.v. dubbele nationaliteit – en de daaruit voortvloeiende zaken en hypocrisie – aankaartte. En dat is teleurstellend. Ik had een zeer goede ambassadeur voor Nederland kunnen zijn hier in het VK, maar waarom zou ik dat nog doen?
Is deze wet al beschikbaar?
Of wordt het nog bestudeerd?
Kunnen we al aangeven in onze situatie?
Ik was een paar mensen die mijn nationaliteit verloren door gebrek aan kennis van de regels